Zgodnie z przepisem art. 51u ust. 1 ustawy o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach dokumentacja pracownicza musi przechowywana przez 50 lat, licząc od dnia zakończenia stosunku pracy u danego pracodawcy, a dokumentacja płacowa – także 50 lat lecz od daty jej sporządzenia.
Jednocześnie w świetle przepisu art. 125a ust. 4 ustawy o emeryturach i rentach z FUS płatnik składek jest zobowiązany przechowywać listy płac, karty wynagrodzeń albo inne dowody, na podstawie których następuje ustalenie podstawy wymiaru emerytury lub renty, przez okres 50 lat od dnia zakończenia przez ubezpieczonego pracy u danego płatnika.
W Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej prowadzone są prace w zakresie ograniczenia obowiązku przechowywania dokumentacji związanej ze stosunkiem pracy do tych dokumentów, które są niezbędne, a także nad dopuszczeniem elektronicznej formy wytwarzania, archiwizowania i przechowywania takiej dokumentacji. Jednakże należy zauważyć, iż umożliwienie prowadzenia jako alternatywnej dla papierowej elektronicznej formy przechowywania dokumentacji pracowniczej wymaga zmian w przepisach prawa pozostających w gestii działania nie tylko ministra pracy i polityki społecznej ale też z innymi ministrami np. z ministrem administracji i cyfryzacji, ministrem kultury i dziedzictwa narodowego oraz ministrem sprawiedliwości.